Uncommando door de jungle en luxe beachresorts

Hoi allemaal,  

Weer even een berichtje vanuit t oosten.
Na een ontbijtje bij een eettentje in krabi, waar ik even vergeten was dat de Thai iets heel anders verstaan onder "spicy" en ik mn smaakpapillen voor de rest van de ochtend en opdonder had gegeven met het eten van een chickenburger bedekt met sambal, namen we afscheid van onze fijne "gastouders" en vertrokken richting Khoa Sok national park.

Daar aangekomen op een leuk, klein bungelowparkje, werden we naar ons basic hutje, midden in een jungle achtige omgeving gebracht.  Ondanks dat we tussen de planken door naar buiten konden kijken en er gaten in de vloer zaten, voor een 23cm dikke afvoerbuis, met daarin slecht een dun pvc-buisje voor de elektra, een prachtig gezicht. Hier zouden we de komende 2 nachten verblijven, waren het niet voor de miereneieren in ons bed en het mierennest op de badkamer. Met dat in ons achterhoofd, hadden we toch maar besloten om te upgraden naar een luxer hutje voor het enorme bedrag van 2,50 euro meer. Ons nieuwe hutje stond op een metalen constructie. Hier zouden insecten minder snel tegenop kruipen. En dat was ook zo. Na grondig ons nieuwe, mufruikende, hutje te hebben geïnspecteerd, constatteerde we geen gaten en slechts een paar creapy crawlers.
Toen Judith een paar kleine dingetjes had gewassen in de wastafel, liepen we een rondje over t bungelowpark en kwamen uit bij een pittoresk kokosnoothutje. Hier dronken we wat genoten van een noodlesoepje en warempel.... "aapjes!". Zoals het hoort, in de vrije natuur, slingerend aan de takken en wild spelende babyaapjes. Na hier een tijdje naar gekeken te hebben, gingen we naar de bar van het bungelowparkje voor een heerlijke "pad thai", een groene curry en wat drankjes.
Hier liepen we Nobby tegen t lijf. Een klein, wit harig en erg vriendelijke man van 53 jaar uit Londen, met wie we een tijdje hebben zitten kletsen. Hij was alleen op reis en vroeg ons of we t goed vonden als hij morgen met ons mee het park in zou gaan.
Ondanks dat onze ouders ons altijd geleerd hebben niet met vreemde mensen mee te gaan, leek deze man toch wel te vertrouwen. En daarbij, het ontmoeten en praten met vreemde mensen is toch iets wat bij backpacken hoort. Hierdoor krijg je veel tips, wat je behoed voor vervelende situaties of juist aanzet tot het aangaan van fantastische ervaringen.
Afijn Dobby.. uh.. Nobby ging met ons mee.  

De dag erna vroeg uit de veren, even ontbijten en op naar het park. Entree 200 baht p.p. (iets van 4,50 euro). Het beschrijven van de jungle is heel lastig. Het is meer een ervaring.. de natuur, de geuren, de geluiden. Er gebeurd zoveel om je heen dat is echt een hele beleving. Als natuurliefhebbers genoten we dan ook optimaal van onze hike.
We zagen naast de te verwachten oude, zeer bijzondere bomen, lianen, bloemen en planten ook grote hagedisachtige reptielen van ca. 30 a 40 cm lang, vogels, schitterende vlinders in de mooiste kleuren en een prachtige geel, blauw, paars rupsje. Enkele keren hebben we even een korte pauze gehouden aan een rivier, met watervallen en een indrukwekkend mooie achtergrond.

Na vanaf s ochtends half 9 te zijn vertrokken, kwamen we rond half 3 aan bij onze laatste rustplek. We hadden 3 van de 7 watervallen overgeslagen en toch een tocht van 6 km door hele rauwe jungle gemaakt, over nauwelijks zichtbare paadjes. Bezweet besloten we om te kleden in onze zwemkledei en een verkoelende duik te nemen in de, niet al te snel stromende, heldere rivier. Bij t terug omkleden naar de normale kleren, ontdekte judith een 5-tal bloedzuigers, die bezig waren zich vrolijk vol te zuigen met haar bloed. Gelukkig zijn ze onschadelijk en lieten ze zich relatief makkelijk verwijderen. Gezien ik geen droge boxer meer had, herinnerde ik me ineens een aflevering op discovery met Bear Grylls, een commando en survival expert. Hij zei dat in klamme, vochtige regenwouden, zoals deze, het beter was niet teveel kleding aan te hebben, omdat deze dan nat worden en dat zorgt voor irritatie van de huid. Commando's leren dan ook in deze omgevingen sokken en ondergoed uit te doen, vandaar "going commando". Met dat in gedachte, trok ik alleen mn junglebroek, blouse en sandalen weer aan en maakte we dezelfde 6 km lange hike door deze prachtige, vochtig, warme en medogeloze jungle weer terug.

Om 16.52 uur hebben we weer uitschreven bij t park, om te voorkomen dat we op de lijst van verdwaalde mensen kwamen te staan en ze naar ons zouden moeten gaan zoeken in de jungle.
Een onvergetelijke ervaring en misschien wel de beste 400 baht die we tot nu toe hebben gespendeerd in Thailand. Echt een aanreder voor de fitte natuurliefhebbers!! P.s. Bear Grylls had gelijk, de terugweg was comfortabeler dan de heenweg ;-)  

's Avonds hebben we nog ff een portje gekaart in de plaatselijke reggaebar, waar ze muziek van Bob Marley, Deadprez en tot onze verbazing The Coop door de speakers lieten galmen. Ook kregen we hier nog een korte vuurshow te zien. Levens gevaarlijk als je t mij vraagt om met brandende ballen aan een ketting binnen, in een houten hutje met een dak van droog palmblad, te gaan zwaaien. Maar wel heel knap dat je dat kunt, zonder je te verbranden.

's Ochtend om half 9 vertrok het minibusje wat ons naar de toeristenbushalte in krabi bracht. De avond ervoor hadden we met een resort aan een zeer rustige kust gebelt. Het resort is van de tante van de vrouw waar we in krabitown hadden verbleven en zodoende kon ze ons een leuke bungalow vlak bij t strand een stuk voordeliger aanbieden dan normaal. Een vriendenprijsje om t zo maar te zeggen.

We hebben nu de eerste dag hier doorgebracht en hebben lokale immigranten leren kennen. Een Franse jongen van 36 die bezig is hier een bar te bouwen aan t strand en een Engelse vrouw die les geeft op de lokale basisschool. We hebben met hen een erg gezellige avond gehad en geleerd waar we heen moesten voor lekker en goedkoop eten. Ook adviseerde ze ons een scootertje te huren om wat meer mobiel te zijn. Het gebied is zo rustig (slecht een man of 10 met wie je een enorm strand deelt) omdat weinig bekendheid heeft bij toeriste en ook, omdat dit eigenlijk alleen is voor de rijke mensen. De prijzen voor de meeste kamers hier, zijn vergelijkbaar met de prijzen die je in Amsterdam zou betalen voor een hotel. Geluk dat wij een kennis hebben opgedaan want wij betalen slechts 7 euro voor een nachtje. Nu is dat wel met alleen een koude douche, maar ach t is hier nog altijd ongeveer 30-35 graden, dus dat is niet zo heel erg. En nog even een feitje, hoewel wij het nog niet gevonden hebben, dit is ook de plek waar een aantal scenes van de film "the hangover 2" zijn opgenomen.  

Vandaag hebben we, op advies, een gemotoriseerde tweewieler gehuurd voor 2 dagen, voor maar een paar euro. Wel eerst even tanken. Een volle tank nog geen 2 euro. Op ons prachtig, mooi, roze voertuig zijn we naar de dure 4 sterren resorts gereden en daar op de relaxte ligbedden gaan liggen en man.. Wat een uitzicht!!

Toen de zon eenmaal onder was gegaan, terug naar t centrum, wat eten en hoewel we toch duidelijk "mae ped" (niet pittig) hadden gezegd was Judiths groene curry toch bedenkt met pepers en behoorlijk pittig, achja nu heb ik er lekker van gegeten.  

Dalijk gaan we nog gezellig wat drinken bij een barretje aan t water. Morgen is t plan om weer een stukje touren met onze roze schoonheid en vrijdag waarschijnlijk per speedboot naar koh phiphi don. Een van Thailands mooiste eilanden, naar de verhalen van anderen.  

Groetjes vanaf de mooie bounty stranden..