Onder water ademen en duikbrevet

Hoi allemaal,

Woensdag ochtend werden we al vroeg opgehaald om naar de pier te gaan. Voordat we de ferry opgingen nog snel even eten en toen richting Ko Tao. Bij uistek dé beste plek ter wereld om te leren duiken. Naast dat je op dit kleine, niervormige eiland om de 10 meter een duikschool vind die door PADI (de Professional Association of Diving Instructors) is goed gekeurd en dat de duikplekken gewoonweg schitterend zijn, is het ook nog eens de goedkoopste plek ter wereld om je te laten certificeren.
Eenmaal op de plek van bestemming, schreven we ons in en werden we naar ons mountainview bungalow gebracht (www.kotaoresort.com voor de mensen die eens willen zien hoe dat eruit ziet). Nog snel wat dingetjes halen bij onze favoriete winkel, van Thailand, de 7/11 toen nog wat eten en onze duiklessen konden beginnen. Maar alvorens we het water in konden gaan, doken we eerst de boeken in. De eerste dag bestond uit theorie over wat duiken inhoud, de uitrusting, basisvaardigheden die je hiervoor moet weten. Gek genoeg is een van de belangrijkste skills die je als DUIKER moet beheersen je DRIJFvermogen. Naast het boek bekeken we dezelfde informatie via een instructie video. Dit kwam voor mij dan weer super uit, gezien ik door mijn dyslectie nog niet zo heel ver was gekomen met lezen.
Donderdag was dan de grote dag. Ik was al vroeg wakker en pakte, buiten op ons balkonnetje met uizicht op de zee, mijn boek erbij en nam nog het een en ander door wat niet helemaal duidelijk was na de video. Toen ook Judith zo ver was, gingen we beneden een hapje eten en daarna melde we ons bij de duikschool. Na onze flippers, duikbrillen en wetsuits te hebben gepast leerde we hoe je de duikspullen in elkaar moest zetten. De tank, het trimvest en de octopus werden bevestigd. Toen de loodgordels samenstellen en daarna de, in totaal ca. 15kg wegende, pakken aan en richting het zwembad. Het eerste wat we leerde is frontaal het water instappen. Maskers op, resperator in de mond en een grote stap voorwaarts. Plons!! Op de rug gaan liggen, het vest opblazen en een OK teken richting de boot (in dit geval de kant van het zwembad). Daarna leerde we de eerste basisvaardigheden zoals het schoonmaken van je duikbril onder water, beetje water erin en via je neus uitademen. Je bril volledig af doen en een rondje zwemmen zonder bril en daarna je resperator uit doen en weer in doen, belangrijk als die uit is moet je uit blijven ademen. Ook leerde we wat te doen als je geen lucht meer hebt, schud je "buddy" bij de arm, geef het teken dat je zonder lucht zit, pak de alternatieve luchtvoorziening van je buddy en zwem samen rustig naar boven. Na ongeveer 10 uur in het zwembad gelegen te hebben zat dag twee erop.
Dag drie begon met de laatste paar oefeningen in het zwembad. Toen snel eten en de boot op. De eerste echte duik in "the big blue". We sprongen van de boot en als oefening hielpen we onze zogenaamd vermoeide buddy's naar de kant en toen weer terug naar het diepe waar we nog wat oefeningen deden. Ze zeggen het vaker maar wat is het een bizar en tegelijkertijd geweldig gevoeld als je 10 meter onder het wateroppervlak adem kunt halen. Daarna, toen we een "neutraal drijfvermogen" hadden, de eerste fundive. Rond, over en langs de prachtige koraalriffen en tussen honderde vissen. Wat een belevenis. Het is zoals op de foto's en op tv maar het in het echt lijkt het er niets op. Pas als je het echt doet, begrijp je dat we in een vier dimensionale wereld leven. Onder je, voor je, naast je, boven je, overal om je heen gebeurd van alles en dat allemaal zonder dat je iets merkt van de zwaartekracht. Echt surrealistisch. En als je goed luistert hoor je het koraal, zacht sissend, adem halen.
Dag 4 was de dag van het examen. Om iets voor 7 's ochtends verzamelde we voor het laatste hoofdstuk op de introductie video en daarna duiken in de zee. Tijdens de rit kreeg Judith last van zeeziekte. Misselijk en schommelend sprong ze uiteindelijk het water in en toen ging het wel weer. De eerste duik ca. 40 min was fantastisch. Een nieuw onbekend stuk in de grote oceaan, prachtig koraal en schitterende, ontelbare, grote en kleine vissen. Ook zagen we verschillend gekleurde (rood, paars, geel, groen, blauw) kleine dennenboom achtig koraal. Als je je hand ervoor wapperde schoten ze terug in hun schuilplaats, echt heel bizar. Tijdens het opstijgen zag ik bubbels uit mijn manometer komen. Ik signaleerde Jack, onze leraar, en tijdens het opstijgen, toen ik nog maar 10 bar lucht had krijg ik de alternatieve luchtvoorziening van Judith. Op die manier konde we nog veilig opstijgen. Dat wat we geoefend hadden was dus niet voor niets. Boven gekomen gebruikte ik het laatste beetje lucht om mijn vest op te pompen en toen gingen we aan boord van de boot.
Aan boord wisselde ik, tijdens de rit naar de andere duikspot, mijn octopus en na de standaard pauze van minimaal een uur zijn we voor de 2e duik gegaan. Wederom verschillende oefeningen en een stuk fundiving. Aan de oppervlakte hadden we geleerd met een compas te duiken om richting te bepalen. Daarna moesten we een emergancy ascent maken. Vanaf 6 meter diepte de laatste ademteug en rustig aan naar boven terwijl je een aaaaaaaaaa.. geluid maakt. Klinkt eenvoudig maar 6 meter op 1 ademteug en dan rustig (anders is het gevaarlijk) naar boven zwemmen is behoorlijk lastig. Nadat Judith en ik hiervoor beide geslaagd waren gingen we helemaal naar beneden. Eenmaal in de onderwater wereld mochten we de compasskills in praktijk brengen. Ik volgde 240 graden en Judith 60. Na 10 x trappen mochten we weer omdraaien en volgens het compas terug zwemmen. En warempel we kwamen beide weer op dezelfde plek uit. Op die plek hadden ze een onderwater speeltuin gemaakt. Een grote T-Rex, een octopus en nog veel meer vormde een plek om te leren manuvreren onder en tussen deze gevaartes door. Eenmaal uitgebalanceerd deden we nog een scene van de matrix, enkele saltos en schroevendraaiers en vervolgens rustig aan langs de mooie riffen weer naar boven. Boven gekomen werden we uitgebreid gefeliciteerd met het behalen van het praktijk gedeelte van het brevet.
Terug aan wal moesten we nog het theorie gedeelte maken. We moesten een examen maken van 50 vragen. Uiteindelijk na dat alles, werden we nogmaals gefeliciteerd. We mogen ons nu PADI Open Water Diver noemen. Helaas konden we de documenten nog niet meenemen gezien dit langs de officiele kanalen moet, deze zullen dus later opgestuurd worden naar Nederland. Na het invullen van de officiële formulieren stapte we in de bak van een pickup truck om naar de hi-speed katamaran te gaan om terug te keren naar Ko Samui.
Aangekomen bracht een minivan ons terug naar het stekje waar we ook de laatste keer hadden geslapen. Moe van alle indrukken en de wederom drukke dagen gingen we voldaan en ook een beetje trost op onszelf slapen.
Over enkele dagen zullen we met het vliegtuig naar Pattaya vliegen waar we ome Harry, ome René, tante Gertie en oma van Casteren zullen treffen. Volgens de berichten is een hotelletje al geboekt voor ons dus daarover hoeven we ons dus niet meer druk over te maken.

Groetjes ons